Gastro-enteritis

Bij uw kind is een gastro-enteritis (maag- darmslijmvlies ontsteking) geconstateerd. Wat dit is en welke behandeling hierbij noodzakelijk is, leest u in deze folder.

Een gastro-enteritis is een ontsteking van het slijmvlies in het maag- darmkanaal die veel voorkomt. De ontsteking wordt meestal veroorzaakt door een virus en in sommige gevallen door een bacterie. Soms is er sprake van een epidemie die wordt verspreid via voedsel, drinkwater of onvoldoende hygiëne.

De verschijnselen bij een gastro-enteritis kunnen zijn: diarree (soms met bloed en/of slijm), braken, koorts, buikpijn en buikkrampen. Door koorts, braken en diarree kan uw kind veel vocht en zouten verliezen, waardoor uitdrogingsverschijnselen kunnen optreden. Deze zijn bijvoorbeeld:

• geen urineproductie gedurende 12 uur of langer
• minder alert reageren
• droge slijmvliezen
• huilen zonder tranen
• een ingezonken fontanel

Uw kind wordt eerst door een arts onderzocht, waarbij vooral gelet wordt op signalen van uitdroging. Op basis van het onderzoek worden met u afspraken gemaakt over behandeling thuis of in het ziekenhuis. Zo nodig wordt de ontlasting en/of het bloed van uw kind onderzocht.

De behandeling bestaat uit het voorkómen of herstellen van uitdroging. Behandeling met medicijnen is vrijwel nooit nodig. De meeste kinderen kunnen na een bezoek aan het ziekenhuis met een door de arts opgesteld behandelplan weer naar huis.

De voeding van uw kind hoeft bij milde verschijnselen niet aangepast te worden. Als u uw baby borstvoeding geeft gaat u daar mee door zoals u gewend bent. Eventueel kunt u uw kind vaker aanleggen.

Baby’s die flesvoeding krijgen kunnen doorgaan met normale voeding, zonder dat deze verdund wordt. Ook oudere kinderen kunnen normaal blijven eten en drinken, met uitzondering van vruchtensappen en vette voeding (zoals gefrituurd of gebakken voedsel, chips, vla en volle melk).

Ter voorkoming en behandeling van uitdroging moet uw kind wel veel drinken. Het lichaam verliest door de diarree namelijk veel vocht en zouten. Dit kan worden aangevuld door ORS (Oral Rehydration Salts). Dit is water waarin suikers en zouten zijn opgelost.

Na iedere verschoning van een luier met diarree heeft uw kind ongeveer 10 ml ORS per kilogram lichaamsgewicht nodig. Voor kinderen jonger dan een jaar is dat ongeveer een kopje en voor kinderen ouder dan een jaar een tot twee kopjes. Vaak kan een kind de ORS gewoon zelf drinken.

Als u borstvoeding geeft kunt u uw kind vaker aanleggen en daarnaast de ORS in een flesje geven.

Ook wanneer kinderen spugen wordt ORS over het algemeen makkelijk opgenomen. Het is wel belangrijk om dan zeer regelmatig kleine beetjes te geven en door te gaan tot de diarree over is. Dit kost veel energie en duurt doorgaans enkele dagen.

In een enkel geval kan het nodig zijn dat uw kind wordt opgenomen in het ziekenhuis, bijvoorbeeld als uw kind de ORS niet voldoende zelf drinkt of blijft spugen. Dan wordt een maagsonde ingebracht waardoor de ORS wordt toegediend. Een maagsonde is een slangetje dat via de neus in de maag wordt gebracht. In sommige gevallen, bijvoorbeeld als uw kind blijft spugen of ernstig uitgedroogd is, is het nodig dat er vocht via een infuus wordt toegediend.

Omdat een gastro-enteritis besmettelijk is, wordt uw kind volgens ‘isolatie richtlijnen’ verpleegd. Dit betekent dat de medewerkers van het ziekenhuis voorzorgsmaatregelen nemen om te voorkomen dat andere patiënten op de afdeling besmet worden. Bezoek is alleen toegestaan van ouders en eventueel van broertjes en zusjes.

Als uw kind wordt opgenomen in het ziekenhuis is het doel van de behandeling het herstellen van de uitdroging. Zodra dit is bereikt en uw kind voldoende drinkt, kan hij/zij snel weer naar huis. Uw kind kan dan nog wel diarree hebben en wat misselijk zijn. Na het herstel van de uitdroging is het niet nodig de voeding aan te passen. Zolang uw kind nog diarree heeft is er gevaar voor besmetting. Wij raden aan dat iedereen die contact heeft met uw kind regelmatig de handen wast.

In de meeste gevallen is het niet nodig dat uw kind terug moet komen voor controle op de polikliniek.

Als u nog vragen heeft, bespreek deze dan met de arts of de verpleegkundige.