De MRSA-bacterie is ongevoelig (resistent) voor de meest gangbare antibiotica. Daardoor is deze moeilijk te bestrijden. De MRSA-bacterie gedraagt en verspreidt zich net als de gewone huidbacterie Staphylococcus aureus die bij veel mensen voorkomt. Het is een bacterie die meestal in de keel en/of neus zit of in het gebied rond de anus.

Van een MRSA-bacterie wordt iemand niet sneller of ernstiger ziek dan van de ‘gewone’ Staphylococcus aureus . Net als de ‘gewone’ Staphylococcus aureus kan de MRSA-bacterie infecties veroorzaken, vaak bij mensen met een verminderde weerstand. Gelukkig bestaan er middelen die nog wél werkzaam zijn. We moeten er alleen zuinig mee omgaan, omdat de MRSA-bacterie ook voor deze medicijnen ongevoelig kan worden. Het is daarom belangrijk dat zo min mogelijk mensen besmet raken met de MRSA-bacterie. In het ziekenhuis, waar veel patiënten met een verminderde weerstand of met wonden komen, is de kans op besmetting met MRSA door intensieve contacten tussen verpleging en patiënt veel groter. Om de verspreiding van de MRSA-bacterie zoveel mogelijk tegen te gaan, neemt het HagaZiekenhuis Zoetermeer maatregelen.

Om te onderzoeken of iemand de MRSA-bacterie bij zich draagt, wordt een kweek afgenomen van de keel, neus, rectum en eventuele wond of huidbeschadigingen. Een verpleegkundige neemt deze kweek af met behulp van een wattenstaafje. Dit doet geen pijn.

U kunt de MRSA-bacterie na verloop van tijd vanzelf kwijtraken. Soms is behandeling niet nodig. Een behandeling kan bestaan uit het gebruiken van een neuszalf en het wassen met een desinfecterende zeep. Indien nodig krijgt u ook antibiotica. Uw arts zal met de arts-microbioloog van het ziekenhuis overleggen of u behandeld moet worden.

In het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) staat een melding dat bij u MRSA is aangetoond. Hierdoor weet de arts, de verpleegkundige of de doktersassistente die toegang heeft tot uw dossier dat zij, indien nodig, voorzorgsmaatregelen moeten nemen.

Micro-organismen kunnen zich op verschillende manieren verspreiden. Om deze verspreiding te voorkomen worden er isolatiemaatregelen genomen:

• U wordt verpleegd in een éénpersoonskamer met sluis (een sluis is een aparte ruimte, die een buffer vormt tussen de gang en de kamer).
• U mag deze kamer niet verlaten, tenzij noodzakelijk voor onderzoek of behandeling.
• De deur moet gesloten blijven.
• Zorgverleners dragen een mond-neusmasker, handschoenen, muts en schort als zij de kamer betreden.
• Om iedereen te attenderen op de maatregelen, hangt er op de deur van de sluis een isolatiekaart met hierop uitleg voor zowel ziekenhuismedewerkers als bezoekers.

Als u een afspraak heeft op de polikliniek zijn er geen maatregelen nodig.

Tijdens uw ziekenhuisopname kunt u gewoon bezoek ontvangen. Het bezoek moet zich bij de verpleging melden voor de te nemen voorzorgsmaatregelen, voordat zij u bezoeken. Voor ze de sluis verlaten moeten ze hun handen desinfecteren met handalcohol. Als uw bezoek nog meer patiënten wil bezoeken in het ziekenhuis, raden wij hen aan om bij u als laatste op visite te gaan en daarna het ziekenhuis te verlaten.

Tijdens uw opname kan het zijn dat er regelmatig een kweek afgenomen wordt om te bepalen of de bacterie nog aanwezig is. De isolatiemaatregelen worden gestopt als de bacterie een jaar lang niet meer bij u gevonden wordt.

Thuis zijn er geen speciale maatregelen nodig. Het is wel belangrijk om goede handhygiëne toe te passen.

Als u binnenkort opgenomen wordt in een ander ziekenhuis of instelling, verzoeken wij u voorafgaand te melden dat u drager bent van de MRSA-bacterie, zodat zij eventueel voorzorgsmaatregelen kunnen nemen.

Voor meer informatie kunt u terecht bij de behandelend arts.