• Uw arts heeft voor u een onderzoek en behandeling van een spatader bij de geslachtsorganen aangevraagd.
• Het doel van dit onderzoek is het in beeld brengen van bepaalde bloedvaten met behulp van röntgenstralen en jodiumhoudend contrastmiddel. De kleppen in de ader zorgen ervoor dat het bloed niet kan terugstromen. Een spatader is een verwijde ader en ontstaat doordat de kleppen in de ader niet goed functioneren, waardoor het bloed ophoopt.
• Spataderen kunnen ook bij de geslachtsorganen ontstaan. Dit kan in de ader van de balzak (vena spermatica) of in de bloedvaten van het kleine bekken.
• Hieronder vindt u informatie over de wijze waarop het onderzoek wordt uitgevoerd.

• Als u bloedverdunnende middelen gebruikt kan uw arts u vragen deze medicatie te stoppen in de week voor het onderzoek.
• U kunt uw overige medicijnen gebruiken zoals u gewend bent.
• Mocht er tussen het maken van de afspraak voor het onderzoek en het onderzoek iets veranderd zijn in uw medicijngebruik, meldt dit dan aan de afdeling Radiologie.
• In de 24 uur voor en de dag van het onderzoek wordt het afgeraden om vrij verkrijgbare medicijnen tegen pijn en ontstekingen te gebruiken, zoals: Diclofenac, Ibuprofen en Naproxen.
• U kunt Paracetamol als alternatief gebruiken.
• Op de dag van het onderzoek dient u zich op de afspraaktijd te melden bij de receptie van de afdeling Radiologie.
• Bij gebruik van bepaalde medicatie kan vooraf nog bloed geprikt worden om de INR (bloedstollingswaarde) te bepalen.
• Na een licht ontbijt moet u nuchter blijven.

• Zorg ervoor dat u vlak voor het onderzoek naar het toilet gaat. Het is erg lastig als dit tijdens het onderzoek nodig mocht zijn.
• Op de interventiekamer van de afdeling Radiologie moet u op de onderzoekstafel plaatsnemen.
• U krijgt verdoving in uw hals of lies. Daarna wordt de ader aangeprikt en een toegangsbuisje geplaatst. Via dit toegangsbuisje wordt een katheter (een dun slangetje) in het bloedvat ingebracht. Om de bloedvaten zichtbaar te maken, wordt via deze catheter een jodiumhoudend contrastmiddel ingespoten.
• Alle belangrijke informatie over het contrastmiddel vindt in deze folder. Lees deze folder goed door.
• De contrastvloeistof kan tijdens het inspuiten een erg warm gevoel geven, het is echter van groot belang dat u stil blijft liggen gedurende het hele onderzoek. Tijdens het inspuiten worden er foto’s gemaakt.
• Wanneer de kleppen van de aders niet goed meer werken en het bloed weer terug stroomt kan door middel van embolisatie het bloedvat worden dichtgemaakt. Dit gebeurt door middel van coils of medicijnen die het bloedvat dichtmaken.
• Coils zijn kleine stukjes metaaldraad waaraan katoenen draadjes zitten. De coils worden door een catheter naar de juiste plaats geschoven. Met behulp van röntgendoorlichting wordt het plaatsen van de coils nauwkeurig gevolgd. Er zijn vaak meerdere coils nodig om een volledige afsluiting van het bloedvat te krijgen. De coils blijven achter in het bloedvat en zullen daar altijd blijven zitten. Dit heeft geen consequenties voor uw gezondheid.

In het algemeen varieert dit van één tot anderhalf uur.

• Wanneer het vaatstelsel goed is afgebeeld, is het onderzoek klaar. De radioloog haalt de catheter voorzichtig uit het bloedvat en drukt gedurende enkele minuten het wondje dicht.
• Na de behandeling dient u nog een kwartier op de gang plaats te nemen ter controle.
• Na het onderzoek is het raadzaam om de rest van de dag meer te drinken dan u normaal doet. Hierdoor zal de resterende contrastvloeistof sneller met de urine het lichaam verlaten.
• De napijn kan erger worden na behandeling gedurende enkele dagen tot weken. Hier kunt u Paracetamol voor innemen.
• Indien de pijn langer dan 4 weken aanhoudt of u onvoldoende reageert op de pijnstilling,
• neem dan contact op met uw behandelend specialist.

Het inbrengen van het toegangsslangetje in een ader brengt enige risico’s met zich mee. Ernstige complicaties komen slechts zeer zelden voor. Complicaties die kunnen optreden zijn:

• een bloeding bij de punctieplaats (lost meestal vanzelf op binnen enkele dagen tot weken);
• vorming van een stolsel, welke verplaatst richting de longen en mogelijk wat pijn of benauwdheidklachten kan veroorzaken;
• verplaatsing van een coil of medicijn, meestal ook naar de longen met vergelijkbare klachten als een stolsel; dit komt zeer zelden voor en behoeft meestal geen extra behandeling

Zelden treden echte complicaties op. De arts die het onderzoek heeft aangevraagd, heeft altijd de geringe kans op dergelijke problemen afgewogen tegen de voordelen van de belangrijke informatie en behandeling die door het onderzoek wordt verkregen.

Mocht u na het lezen van deze folder nog vragen hebben, dan kunt u contact opnemen met de afdeling Radiologie. De afdeling Radiologie is bereikbaar van maandag t/m vrijdag van 08.30 tot 16.30 uur via telefoonnummer: (079) 346 25 20.

Wij maken gebruik van het meest veilige non-ionische contrastmiddel. In zeer zeldzame gevallen is het mogelijk dat er allergische reacties optreden. Dit kan leiden tot verhoogde niesprikkel of huiduitslag. Deze reacties nemen in de regel vrij snel weer af. In extreem zeldzame gevallen kunnen zware allergische reacties optreden, zoals stoornissen in de bloedsomloop, lever, nieren en/of zenuwen.

In alle onderzoekskamers waar het contrastmiddel wordt gebruikt zijn alle middelen aanwezig om deze reacties meteen met passende maatregelen tegen te gaan. Al het personeel is bekwaam in het herkennen en behandelen van een eventuele reactie.

Als u in het verleden een allergische reactie op een contrastmiddel hebt gehad, moet u dit minstens 48 uur voor het onderzoek melden bij de afdeling Radiologie.

Bij een kleine categorie mensen kan het toedienen van contrastmiddel (tijdelijke) schade veroorzaken aan de nieren. Dit kan met een aanvullende voorbereiding van het onderzoek worden voorkomen. Indien u tot deze categorie mensen(kan) behoren, krijgt u een afspraak via de aanvragend specialist bij de poli Interne. Hier wordt bepaald welke aanvullende voorbereiding u krijgt. Indien u geen verwijzing naar de poli Interne heeft gekregen, kunt u volstaan met bovenstaande voorbereiding.

Aandachtspunten

Als er tussen het maken van de afspraak en het onderzoek zelf één van de volgende situaties optreedt, dient u contact op te nemen met de specialist, die het onderzoek heeft aangevraagd:

• Uitdroging;
• Diarree of overgeven;
• Hart- en vaatproblemen;
• Ziekenhuisopname;
• Ander onderzoek met jodiumhoudend contrastmiddel;
• Wijziging van medicijnen;
• Therapie met medicijnen.

De specialist bekijkt of r aanvullende voorbereiding nodig is voor het onderzoek, zoals bloedprikken om de nierfunctie te controleren of alsnog een bezoek aan de poli Interne.

In jodiumhoudende contrastmiddelen is het jodium gebonden aan een andere stof. Er komt ook een geringe hoeveelheid zogenoemd vrij jodium voor in deze contrastmiddelen. Dit is van belang, indien u op korte termijn mogelijk behandeld zult worden met radioactief jodium ( ¹³¹ I) voor bepaalde aandoeningen van de schildklier. Met korte termijn wordt hier bedoeld een periode van een half jaar. Als u weet dat dit zeker of mogelijk zal gebeuren, meldt u dit dan bij uw behandelend specialist, internist of bij de afdeling Radiologie. Er kan dan nagegaan worden welke andere mogelijkheden er zijn voor u. Ook diagnostisch onderzoek ( ¹³¹ I of ¹²³ I) op de afdeling Nucleaire Geneeskunde zal enige tijd niet mogelijk zijn.

Soms kan de geringe hoeveelheid vrij jodium in de contrastvloeistof een versnelde werking van de schildklier uitlokken. Dit is vooral het geval indien uw schildklier al te snel werkt of indien u hiervoor behandeld wordt. Het is niet aangetoond dat er geneesmiddelen zijn die dit kunnen voorkomen. Meldt u zich bij tekenen van versnelde schildklierwerking (zoals vermoeidheid, gewichtsverlies, niet verdragen van warmte, transpireren, nerveusheid, hartkloppingen) bij uw internist of huisarts.

Indien uw arts ook een laboratorium bloedonderzoek voor u heeft aangevraagd, dient u er rekening mee te houden dat uw bloedwaarden binnen 24 uur na contrasttoediening niet betrouwbaar zijn. Het bloedonderzoek moet dan voorafgaand aan het onderzoek of minimaal 24 uur na het onderzoek met contrastmiddel plaatsvinden. Tussen 08.00 en 10.30 is het vaak druk op de bloedafnamepoli. Indien mogelijk wordt u geadviseerd na half 11 te komen, zodat u sneller en rustiger geholpen kunt worden.

De toediening van contrastmiddel in de bloedbaan kan enkele verschijnselen veroorzaken. Tijdens de injectie kunt u in het hele lichaam een warmtegevoel krijgen. Dit gevoel begint in de hals en keel. Als het warmtegevoel rond de blaas komt, voelt het soms alsof u plast. Dit is maar schijn! Bij een angiografie is dit gevoel lokaal, afhankelijk van de ligging van de catheter. Al deze verschijnselen duren vijf tot twintig seconden en verdwijnen hierna snel.