Wat is een BRMO?

Een micro-organisme is de verzamelnaam voor bacteriën, parasieten, virussen, gisten en schimmels. Iedereen draagt vele soorten bacteriën met zich mee, bijvoorbeeld in de neus, de darmen en/of op de huid. Bij verminderde weerstand kunnen deze bacteriën infecties zoals ontstoken wondjes veroorzaken. Antibiotica zijn middelen die worden gebruikt om bacteriën te doden of hun groei te remmen, zodat de infectie kan genezen.

Een BRMO is echter geen gewone bacterie. Het is een bacterie die resistent is (en niet reageert) op de meest gebruikte antibiotica. Er zijn daarom nog maar enkele middelen die wél werkzaam zijn als een infectie met een dergelijke bacterie optreedt. Met deze middelen moet zuinig worden omgegaan, omdat de bacterie anders ook ongevoelig kan worden voor deze middelen. Het ziekenhuis neemt daarom maatregelen om te voorkomen dat een BRMO zich in het ziekenhuis kan verspreiden.

Onderzoek

Om te onderzoeken of iemand een resistente bacterie bij zich draagt, wordt een kweek afgenomen van de anus (rectumkweek). Een verpleegkundige neemt deze kweek af met behulp van een wattenstaafje. Dit doet geen pijn. Eventueel worden ook kweken afgenomen van wonden, urine en sputum.

Behandeling bij infectie

Er is een beperkte groep antibiotica beschikbaar die u kunt krijgen ter bestrijding van de infectie. Het geven van antibiotica is niet in alle gevallen noodzakelijk, omdat sommige mensen deze resistente bacterie na verloop van tijd vanzelf kwijtraken. Uw arts zal met de arts-microbioloog van het ziekenhuis overleggen of u behandeld moet worden met antibiotica.

Melding in uw patiëntendossier

In het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) staat een melding dat bij u een BRMO is aangetoond. Hierdoor weet de arts, de verpleegkundige of de doktersassistente die toegang heeft tot uw dossier dat zij, indien nodig, voorzorgsmaatregelen moeten nemen. Bij heropname zullen wij opnieuw kweken bij u afnemen en nagaan of u nog drager bent van een BRMO.

Maatregelen als u bent opgenomen in het ziekenhuis

Micro-organismen kunnen zich op verschillende manieren verspreiden. Dit kan door direct contact (bijvoorbeeld de handen) of indirect contact (via besmette voorwerpen). Verspreiding van deze resistente bacteriën naar andere patiënten of medewerkers kan worden voorkomen door het nemen van de juiste isolatiemaatregelen.

U wordt bij voorkeur op een eenpersoonskamer verpleegd. De deur mag open blijven. De zorgmedewerkers die u verzorgen dragen bij direct contact een schort en handschoenen. Om iedereen te attenderen op de maatregelen, hangt er op de deur van uw kamer een isolatiekaart met hierop uitleg voor zowel ziekenhuismedewerkers als bezoekers.

De isolatiemaatregel houdt ook in dat u niet van uw kamer af mag, behalve voor onderzoek of operatie. Wij begrijpen dat dit voor u als patiënt niet prettig is, maar voor de veiligheid van de andere patiënten op de afdeling is dit uiteraard van groot belang. Natuurlijk gaat de behandeling waarvoor u bent opgenomen gewoon door.

Maatregelen op de polikliniek

Als u een afspraak heeft op de polikliniek zijn er geen maatregelen nodig.

Bezoek

U kunt gewoon bezoek ontvangen. Zij hoeven geen handschoenen of schort aan te trekken. Voor het wasgoed zijn geen bijzondere maatregelen nodig. Bij het verlaten van de kamer moet het bezoek de handen desinfecteren met handalcohol.

Beëindiging van isolatiemaatregelen

Tijdens uw opname kan het zijn dat regelmatig een kweek afgenomen wordt om te bepalen of de bacterie nog aanwezig is. In de meeste gevallen stoppen de isolatiemaatregelen als de bacterie een jaar lang niet meer bij u gevonden wordt. Soms wordt besloten vanwege de soort BRMO om de isolatiemaatregelen te verlengen.

Adviezen voor thuis

Thuis zijn er geen speciale maatregelen nodig. Het is wel belangrijk om goede handhygiëne toe te passen.

Naar een ander ziekenhuis of zorginstelling

Als u binnenkort opgenomen wordt in een ander ziekenhuis of instelling, verzoeken wij u voorafgaand te melden dat u drager bent van een resistente bacterie, zodat zij eventueel voorzorgsmaatregelen kunnen nemen.

Tot slot

Voor meer informatie kunt u terecht bij de behandelend arts.