Veel zuigelingen spugen rondom de voeding een deel van de voeding weer uit. Een deel van de maaginhoud is dan weer terug gelopen naar de slokdarm. Het is een onschuldig fenomeen maar kan heel vervelend zijn voor de baby en zijn/haar omgeving. Zeker als het spugen gepaard gaat met darmkrampen, onrust en (veel) huilen. Dit heet gastro-oesofageale reflux.

Na het voeden vloeit een deel van de voeding terug naar de slokdarm (reflux) en de baby kan dit dan uitspugen. Het terugvloeien van de voeding is het gevolg van een nog onvolgroeide maag met een nog niet functionerend sluitmechanisme in combinatie met de vloeibare voeding en het luchthappen van het kind tijdens de voeding. Eventuele klachten van reflux ontstaan meestal gedurende de eerste 3 maanden. Als kinderen groter worden, vormen het laatste deel van de slokdarm en de maagingang door hun specifieke bouw en ligging een afsluitmechanisme. Hierdoor gaan de klachten vanzelf weer over. Verder onderzoek naar reflux is daarom vrijwel nooit nodig.

Zolang zuigelingen goed groeien en niet meer dan gemiddeld huilen, behoeft reflux geen behandeling. Als de reflux wel veel klachten lijkt te veroorzaken, zoals problemen met slikken, onvoldoende groeien en erg onrustig zijn (overstrekken), dan kan de reflux behandeld worden.

Het is belangrijk te weten dat aan de oorzaak van de reflux niets kan worden gedaan, we behandelen alleen de gevolgen. De reflux gaat in de loop van het eerste levensjaar meestal vanzelf over (door verdere groei en rijping van het kind en door het vaster worden van de voeding). Ook is het belangrijk om te weten dat huilen en spugen niet altijd met elkaar te maken hebben. Uw kinderarts kan u daar meer over vertellen.

De standaard behandeling van gastro-oesofageale reflux bestaat uit een aantal stappen:

• Er wordt gekeken of de juiste hoeveelheid voeding wordt gegeven.
• Er worden (houding)adviezen gegeven, bijvoorbeeld het niet te snel neerleggen van de baby na de voeding en de baby goed laten boeren. Het ophogen van het hoofdeinde van de wieg/het bedje heeft over het algemeen weinig zin.
• Daarnaast kan de voeding (wat) worden ingedikt met Johannesbroodpitmeel (nutriton) of kan een voeding gegeven worden waarin dit al verwerkt is. Ook bij borstvoeding is het mogelijk eerst een papje van dit meel te maken en dat voor de voeding op te lepelen.

Gastro-oesofageale reflux ziekte (GORZ):

Als een baby met klachten passend bij gastro-oesofageale reflux echter niet goed groeit en er door de vragen van de kinderarts nog andere verschijnselen aan het licht komen kan het zijn dat er sprake is van GOR ziekte. Dit komt zeer zelden voor en de klachten moeten echt wel uitzonderlijk zijn.

In dat geval kan geprobeerd worden de klachten te verminderen door allereerst gedurende 2 weken de voeding in te dikken met johannesbroodpitmeel en als dat niet helpt gedurende 2-4 weken een proefbehandeling te starten met medicijnen die nog niet geregistreerd zijn voor kinderen. Door deze medicijnen wordt de terugvloed minder zuur waardoor de slokdarm minder snel geïrriteerd raakt. Op de reflux zelf hebben maagzuurremmers echter geen effect. Onderzoek heeft aangetoond dat maagzuurremmers over het algemeen het huilgedrag van zuigelingen niet beïnvloeden. Samen met uw kinderarts kunt u bepalen of er toch maagzuurremmers geprobeerd moeten worden. Bij gebruik van zuurremmers dient de eventueel eerder gestarte indikking met nutriton te worden gestopt.

Als dit blijkt te helpen wordt de behandeling gestopt na 4 weken. Als de klachten weg blijven dan is de ziekte over of het was toch gewoon GOR (gewone reflux) ipv GORZ (reflux ziekte). Er wordt dan geen vervolg gegeven aan de behandeling.

Als de klachten wel terugkomen dan wordt er 3 maanden doorgegaan met de medicijnen en wordt tussen tijds gekeken of de dosis nog goed is. Na 3 mnd wordt er weer gestopt om te kijken of het nog nodig is.

Patiëntenrechten
De rechten van uw kind en van u als ouders zijn vastgelegd in de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO). Per leeftijdscategorie houdt dit in:

Kinderen tot 12 jaar:

Tot 12 jaar beslissen ouders over een onderzoek en/of behandeling. Aan jonge kinderen moet wel op een begrijpelijke manier worden uitgelegd wat er gaat gebeuren. Voor situaties waarin u zelf geen beslissing kunt nemen, is het mogelijk hiervoor een vertegenwoordiger aan te wijzen.

Kinderen van 12 tot 16 jaar

Zijn kinderen tussen 12 en 16 jaar, dan moeten zowel de ouder als het kind toestemming geven voor een onderzoek en/of behandeling. Daarbij heeft het kind in principe het laatste woord.

Jongeren vanaf 16 jaar:

Vanaf 16 jaar mogen jongeren zelf beslissen over een onderzoek en/of behandeling. Toestemming van de ouders is niet meer vereist.

Voor een uitgebreid overzicht van uw rechten en plichten verwijzen we u naar de https://www.kindenziekenhuis.nl/patintenrecht/rechten-van-de-patint-wgbo-/

Heeft u nog vragen?
Neemt u dan contact op met de polikliniek kindergeneeskunde. Bereikbaar:

• maandag t/m vrijdag
• van 8.00 tot 15.00 uur
• telefoonnummer (079) 346 25 61