Uw behandelend uroloog/gynaecoloog heeft met u besproken dat u geopereerd wordt om uw urine incontinentieprobleem te verhelpen. Dit gebeurt door het plaatsen van een kunststof bandje. In deze folder kunt u alles nog eens rustig nalezen.

Stressincontinentie betekent dat u ongewild urine verliest bij plotselinge drukverhoging in de buik. Bijvoorbeeld bij hoesten, tillen, opstaan, lachen of sporten. De druk op de blaas is dan verhoogd en de sluitspier van de blaas werkt op dat moment niet voldoende. Er komt dan wat urine uit de blaas. Stressincontinentie wordt ook wel  inspanningsincontinentie genoemd.

Ontstaan stressincontinentie

Er zijn enkele factoren die een rol kunnen spelen bij stressincontinentie:

• bevallingen: verzwakking van de bekkenbodemspieren
• kunstverlossingen
• overgewicht
• chronisch hoesten (astma, bronchitis, verkoudheid, roken)
• rond de menopauze: tekort aan oestrogenen (vrouwelijke hormonen)
• familiair: in sommige families komt stressincontinentie vaker voor dan in andere.

Om de diagnose stressincontinentie te stellen zijn enkele onderzoeken noodzakelijk.
Naast uw klachtenpatroon en een lichamelijk onderzoek kan het  noodzakelijk zijn de blaas van binnen te bekijken met een speciaal instrument. Dit onderzoek noemt men een cystoscopie.

Ook wordt er na het plassen met een echo op de buik gecontroleerd of u goed leeg plast.

Daarnaast kan een onderzoek nodig zijn naar de functie van de blaas en het sluitingsmechanisme. Dit is een urodynamisch onderzoek. Er wordt u gevraagd een 24-uur plaslijst bij te houden, waarin u opschrijft wanneer en hoeveel u plast, hoeveel u drinkt en wanneer u urine verliest. Ook kunt u doorverwezen worden naar een gespecialiseerd incontinentieverpleegkundige.

Er zijn verschillende mogelijkheden om stressincontinentie te behandelen:

• verstevigen bekkenbodem: d.m.v. biofeedback fysiotherapie, bij erkend gespecialiseerd bekkenfysiotherapeut.
• toedienen van oestrogenen (hormoontherapie) als de stressincontinentie een gevolg is van een tekort aan oestrogenen.
• plaatsen van een pessarium als de oorzaak een verzakking is.

Als bovengenoemde behandelingen niet werken kan een operatie zinvol zijn.

U heeft samen met uw uroloog/gynaecoloog besloten dat een kunststof bandje (T.O.T) onder de plasbuis geplaatst wordt. De T.O.T. wordt geplaatst via de vagina, zijdelings vanaf de lies via een opening in één van de bekkenbeenderen. Bij drukverhoging (bijvoorbeeld hoesten) zal de plasbuis nu tegen het bandje dichtgedrukt worden, zodat geen of weinig urineverlies optreedt.

De plaatsing van het bandje werkt meteen en heeft een grote kans van slagen (80%). Van de overige 20% treedt bij 10% een duidelijke vermindering van de klachten op.

• Na de operatie worden in de vagina ongeveer drie hechtingen geplaatst, deze zullen na een aantal weken loslaten en uitgespoeld worden.
• Twee weken niet fietsen of langdurig auto rijden.
• Zes weken niet zwaar tillen.
• Weer starten met werken kan gebruikelijk na 2 weken. Doet u zwaar lichamelijk werk overleg dan met de uroloog/gynaecoloog voor de ingreep, wanneer u uw werk weer kunt hervatten.
• Bij deze ingreep geldt dat er nog vaginaal bloedverlies kan zijn en dit wat langer kan aanhouden.
• Neem de tijd om rustig te plassen. In het begin kan dit moeite kosten maar dit is van tijdelijke aard. Ga niet persen om te plassen.
• Na vier tot zes weken kan er meestal weer geslachtsgemeenschap plaatsvinden.

Deze operatie heeft een grote kans van slagen. Toch kunnen zoals bij elke operatie complicaties optreden, zoals:

• Vaginaal bloedverlies: dit verdwijnt meestal na een dag.
• Pijn in het operatiegebied: hiervoor krijgt u pijnmedicatie. Meestal is dit van tijdelijke aard.
• U kunt een stijf of pijnlijk gevoel in uw bovenbenen hebben, dit verdwijnt na ongeveer een week.
• Urineweginfectie: deze kan ontstaan ook al is antibiotica gegeven tijdens de operatie.
• Het niet kunnen plassen na het verwijderen van de katheter. Meestal is dit van tijdelijke aard.
• Soms kan de aandrang om te plassen wat groter zijn na de operatie. Dit vermindert na enkele weken.
• Als de aandrang om te plassen niet vermindert na een paar weken, neem dan contact op met de polikliniek gynaecologie of urologie via het telefoonnummer dat onderaan in de folder is vermeld.
• Een enkele maal is het bandje gevoelig bij seksuele activiteiten.
• In een klein aantal gevallen kan urineresidu optreden: er blijft dan steeds wat urine achter in de blaas na het plassen.
• In zeldzame gevallen treedt infectie van het bandje op of moet dit om een andere reden verwijderd worden. Er is dan opnieuw een operatie nodig.

Mocht u na het lezen van deze folder nog vragen hebben, dan kunt u tijdens kantooruren contact opnemen met de polikliniek Urologie via telefoonnummer: (079) 346 28 60, of polikliniek Gynaecologie via telefoonnummer: (079) 346 25 89.

Buiten kantooruren kunt u contact opnemen met de verpleegafdeling Gynaecologie/Urologie via telefoonnummer: (079) 346 26 26.