Deze folder bevat een samenvatting. Bespreek wat u niet duidelijk genoeg is met de anesthesioloog.

Als alleen een deel van uw lichaam (boven de navel en onder de schouders) op die plaats verdoofd moet worden, is epidurale verdoving mogelijk. Bij epidurale verdoving worden grote zenuwen die vanuit het binnenste van uw ruggengraat naar uw borst en buik lopen, tijdelijk verdoofd. Dit gebeurt met een prik in het midden van de rug. Bij het weghalen van de naald plaatst de anesthesioloog een zeer dun soepel slangetje (epiduraalkatheter) vlakbij de zenuwen. Bij epidurale verdoving worden deze zenuwen met medicatie via het slangetje tijdelijk verdoofd. Het slangetje kan een paar dagen blijven zitten.

• U wordt met bed naar de uitslaapkamer van de operatiekamers gebracht.
• U krijgt een infuus als u dit nog niet heeft.
• U wordt aangesloten aan een beeldscherm met bewaking. Hiermee wordt uw bloeddruk, hartslag en zuurstof in de gaten gehouden.
• U wordt geholpen rechtop in bed te komen zitten. De huid op uw rug wordt schoongemaakt en verdoofd.
• Er wordt door de anesthesioloog via een prik met een naald een dun plastic slangetje (de epidurale katheter) in uw rug ingebracht. Deze naald wordt verwijderd als het slangetje in uw rug zit. Door dit slangetje wordt steeds pijnstilling gegeven via een pomp.
• Tijdens het plaatsen van de epidurale katheter mag u niet bewegen.
• Het duurt ongeveer 20 minuten om de katheter in de rug te plaatsen en nog eens 15 minuten voor de verdoving goed gaat werken. Meestal blijft u na het plaatsen van de epidurale katheter nog ongeveer 30 minuten op de verkoever. Daarna wordt u weer naar uw eigen kamer teruggebracht.
• In sommige situaties werkt de epidurale katheter onvoldoende, of alleen aan één kant. Meestal kan dit worden opgelost door een kleine verandering of medicatie. In een enkel geval is het nodig de epidurale katheter opnieuw te plaatsen.

• Geeft meestal goede pijnvermindering.
• Het werkt op de plek waar het nodig is, waardoor er minder pijnmedicatie in uw bloed komt.
• U zult minder zware pijnstillers nodig hebben. Dit verlaagt de kans op bijwerkingen en het risico op verslaving.

• Het doel is dat u met de epidurale katheter uit bed kunt. Soms is het dat u tijdelijk een slap gevoel in de benen heeft. Om deze rede zal elke dag de kracht van uw spieren worden gecontroleerd. Pas na deze controle mag u vrij over de verpleegafdeling lopen. Het is hierbij ook belangrijk dat u het zelf laat weten als u veranderingen van kracht of gevoel in uw benen ervaart.
• Het kan gebeuren dat u het niet meer goed kan voelen als uw blaas vol is. Daarom wordt drie keer per dag gemeten hoeveel urine er in de blaas aanwezig is. Als dat nodig is krijgt u een blaaskatheter.

• Bloeddrukverlaging
  Dit doet zich voor bij 1 op 10 tot 100 patiënten. Het komt door de verwijding van bloedvaten in het onderlichaam. Ook kan dit zorgen voor misselijkheid en braken. Een infuus en/of medicatie kan hierbij helpen.
• Rugpijn
  Dit doet zich voor bij 1 op 10 tot 100 patiënten. De epidurale katheter kan soms een tijdelijk beurs gevoel geven op de plaats van de prik.
• Jeuk
  Dit doet zich voor bij 1 op 10 tot 100 patiënten. Soms krijgt u van de medicatie wat lichte jeuk. Als de jeuk niet meer te houden is, wordt dan overlegd met de anesthesioloog. U krijgt dan andere medicatie.
• Hoofdpijn
  Dit treedt op bij 1 op 1000 tot 10000 patiënten. Het kan het gevolg zijn van het aanprikken van de met hersenvocht gevulde ruimte (spinale ruimte) waarin zich het centraal zenuwstelsel bevindt. De hoofdpijn manifesteert zich vaak de volgende dag. Het betreft een vervelende maar verder onschuldige complicatie die goed behandelbaar is.
• Rillen
  Het kan gebeuren dat u door de medicatie in de epidurale katheter gaat rillen zonder dat u het koud heeft. Dit is onschuldig en van korte duur.
• Beschadiging van zenuwwortel of ruggenmerg
  Dit komt voor bij 1 op 10.000 tot 200.000 patiënten.
• Ernstige allergische reactie
  Dit komt voor bij 1 op 10.000 tot 200.000 patiënten. Dit zal met medicijnen behandeld worden. In extreme gevallen kan het leiden tot een reanimatie en onverhoopt overlijden.
• Infectie bij de prikplaats
  Dit komt voor bij 1 op 10.000 tot 200.000 patiënten. Bij verdenking op infectie in de epidurale ruimte wordt direct onderzoek (MRI, CT-scan) uitgevoerd en zo nodig hulp van de neurochirurg ingeroepen.
• Bloeding in de epidurale ruimte
  Dit komt voor bij 1 op 10.000 tot 200.000 patiënten. Bij verdenking op bloeding in de epidurale ruimte wordt direct onderzoek (MRI, CT-scan) verricht en zo nodig neurochirurgische hulp ingeroepen.

1 op 10 tot 100 = gewoon

1 op 1000 tot 10.000 = ongewoon

1 op 10.000 tot 200.000 = zeldzaam

De meeste complicaties zijn tijdelijk en goed te behandelen.