Herpes Simplex is een virus dat infecties kan veroorzaken in de huid, slijmvliezen en zenuwen. Er zijn twee belangrijke soorten Herpes Simplex Virus (HSV):

Type I is de meest voorkomende soort. Deze is verantwoordelijk voor de Herpes Simplex oogontsteking en de bekende koortslip.

Type II is seksueel overdraagbaar en veroorzaakt bijna nooit een ontsteking in het bovenlichaam.

De meest voorkomende Herpes Simplex oogontsteking is een terugkerende ontsteking van het hoornvlies. Dat is het voorste heldere deel van het oog. Littekenvorming in het hoornvlies kan het gezichtsvermogen ernstig verminderen.

Het Herpes Simplex Virus type I dat de infectie veroorzaakt, kent een aantal subtypen. Hierdoor kunnen duur en ernst van de ontsteking variëren. Ook de reactie op de behandeling kan verschillend zijn.

De ziekte begint meestal aan het oppervlak van het hoornvlies. Het oog wordt rood, is geïrriteerd, gevoelig voor licht en u kunt wazig gaan zien.

Als het virus een aantal keren terug geweest is, veroorzaakt een nieuwe ontsteking (’opvlamming’) soms maar weinig klachten. Door littekenvorming kan het zicht dan al langer minder zijn. Ook de pijn kan minder zijn, omdat de zenuw door de eerdere ontstekingen is aangetast.

• De infectie kan dieper in het hoornvlies dringen en daar blijvende littekens of een ontsteking in het oog veroorzaken.
• Soms ontstaan op het hoornvlies chronische zweren, die erg moeilijk genezen.
• Herpes Simplex oogontsteking treedt meestal maar in één oog op en tast bijna nooit het andere oog aan.
• Door traanvocht of blaasjesvocht kan het virus zich naar andere mensen verspreiden.
• Bij mensen met een slechte afweer, zoals patiënten met AIDS, of na een orgaantransplantatie kan het virus andere delen van het lichaam infecteren. Dit gebeurt bijna nooit.
• Na de eerste infectie komt het virus in een ruststadium.
• Het blijft zitten in de zenuwen van de huid of het oog.
• Zo af en toe, bijvoorbeeld bij verminderde weerstand en bij verkoudheid, wordt het virus weer actief. Het kan dan opnieuw een oogontsteking of een koortslip veroorzaken.

De behandeling hangt af van de ernst van de oogontsteking. De reactie op de behandeling kan verschillen.

• Er zijn medicijnen in de vorm van oogzalf of oogdruppels. Er zijn ook tabletten. Het doel van deze medicijnen is het virus te remmen en rustig te krijgen.
• Soms schraapt de oogarts het buitenste deel van het hoornvlies af, het epitheel. Doel hiervan is de hoeveelheid virusdeeltjes te verminderen.
• Om de ontstekingsreactie van het lichaam op het virus af te remmen, kan de behandelend arts corticosteroïden voorschrijven.
• Patiënten moeten soms lange tijd een lage dosis virus- of ontstekingsremmers gebruiken. Dit hangt af van de ernst van de ontsteking. Dit kan ook het geval zijn als het virus steeds weer terugkomt en steeds meer littekens ontstaan. Het doel is dan om nieuwe opvlamming van het virus te voorkomen.
• Als er ernstige littekenvorming is, waardoor het gezichtsvermogen sterk is verminderd, kan de oogarts een hoornvliestransplantatie doen.

Neemt u bij iedere beginnende (terugkerende) ontsteking gelijk contact op met de polikliniek Oogheelkunde via telefoonnummer (070) 210 2400. Kies voor optie 1 ‘patiënt, daarna kiest u optie 2 ‘medische vragen’.