Een anuskloof ontstaat meestal ongemerkt, bijvoorbeeld door een stukje harde ontlasting dat het slijmvlies heeft beschadigd.

De belangrijkste klacht is hevige anale pijn, met name tijdens en na de ontlasting. Ook kan er bloedverlies optreden. Het probleem is dat een anale kloof eigenlijk zelden vanzelf geneest. Dat komt omdat de inwendige (onwillekeurige) kringspier door de pijn samentrekt en daardoor de bloedvaatjes in dit gebied nauwer maakt. Daardoor wordt de genezing belemmerd.

De behandeling van een anuskloof bestaat uit enerzijds het verzachten van de ontlasting (soms zijn hiervoor laxeermiddelen nodig) en anderzijds zalfbehandeling. De zalf (diltiazemcreme) zorgt ervoor dat de bloedvaatjes in het anale gebied iets verwijd worden, waardoor bouwstoffen voor genezing weer kunnen worden aangevoerd. Het duurt enige tijd voordat u effect merkt van de zalfbehandeling.

Bij onvoldoende effect is er de mogelijkheid om botox in te spuiten in de inwendige kringspier. Dit zorgt ervoor dat deze kringspier net voldoende ontspant om genezing mogelijk te maken. Na drie maanden is het effect van de botox weer weg. Tegen die tijd is in de meeste gevallen het kloofje genezen.

Als de anuskloof al lange tijd bestaat, kan het soms nodig zijn om het wondje schoon te maken en er als het ware weer een ‘verse wond’ van te maken om de wond te laten genezen. Dit vindt dan op de operatiekamer plaats onder een korte narcose of met ruggenprik, en wordt dan gecombineerd met het inspuiten van botox.

Geen enkele ingreep is vrij van complicatierisico. De botox kan (tijdelijk) wat moeite geven met ophouden van windjes. Het schoonmaken van de wond kan een nabloeding geven. De kans op complicaties bij deze ingreep is klein.

Bij vragen kunt u contact opnemen met de polikliniek chirurgie Zoetermeer, (079) 346 2585 van 8.00-16.30 uur.